Κανείς | Under Pressure
Είναι ο καπνός μας υπό πίεση
2007 υπό πίεση ναι κανείς δεν βρίσκεται ποτέ κανείς
Under Pressure Very Smoke κανείς δεν γίνεται σαφής και άντερ πρέσουρ
Κανείς δεν γίνεται σαφείς απ’ την αρχή
κανείς δεν είναι ειλικρινείς όλοι μιλάνε με μισόλογα στα ίσια κανείς
κανείς δεν χάνεται στ’ αλήθεια αν δεν το θέλεις
ζητώ βοήθεια μα κανείς δεν πιάνει το απλωμένο μου χέρι
κανείς δεν ξέρει να μου που χάθηκαν όλοι ξανά
άλλοι μεγάλωσαν απέκτησαν σπίτια οικογένεια παιδιά
σε δύσκολα σκηνικά αναρωτιέμαι καμιά φορά σε τι κόσμο θα τα φέρουν να ζήσουν
γιατί κανείς δεν απαντά γιατί κανείς δε νοιάζεται για το που πάει αυτή η κατάσταση
όλοι από τον καναπέ τους κάνουνε επανάσταση
βαρέθηκα να είμαι θεατής στην ίδια παράσταση
κι όλα τριγύρω μου νεκρά κι εγώ να πρόσωπο ανάσταση
περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους καλωδιομένους
κανείς δεν νοιάζεται για τους νέους και τους ηλικιωμένους
δεν υπάρχει τίποτα και κανείς δε με πείθει ότι κάτι θέλει να αλλάξει
όπως οι μπάτσοι που με βία θέλουν να επιβάλλουν στον κόσμο την τάξη
είναι στιγμές που δεν νιώθω εντάξει περίεργη φάση
συγχωρώ ότι κι αν γίνει μα το μυαλό δε μπορεί να ξεχάσει
μη φωνάζεις ο λαός μας ακόμα κοιμάται
το χρήμα φέρνει αμνησία γιατί κανείς δεν θυμάται
όλοι ξεχνάμε τόσο εύκολα μου κάνει εντύπωση αισθάνομαι άσχημα
μέχρι εχθές κάποιοι τους βρίζανε τώρα τους βάζουν παράσημα
παράθυρα ανοιχτά σας παρακαλώ να μπει λίγος αέρας καθαρός
ο δικός μας ουρανός μόνιμα συννεφιασμένος μένει
γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει
γιατί μου επιβάλει η μόδα ότι θέλει
αγάπη ποιος θα μου προσφέρει κανείς
αφού το ξέρεις από πριν γιατί δεν κάνεις κάτι να διορθωθείς
κανείς δεν παραδέχεται στον καιρό που ζούμε τα λάθη του
κανείς δεν θέλει να ξέρει δίπλα του ποιος μένει
αποξενωμένοι καταδικασμένοι να βλέπουμε ότι όμορφο έχει μείνει να πεθαίνει
μας φοβίζουν για να ήμαστε στα σπίτια μας κλεισμένοι
από περιοδικά και τηλεοράσεις ναρκωμένοι
κανείς δεν νοιάζεται που η φύση τώρα πεθαίνει
όλοι κοιμούνται αναρωτιέμαι γιατί χαμπάρι κανένας δεν παίρνει
είναι στιγμές που ο καπνός μου μακριά με παίρνει
Κανείς δεν νιώθει την ανάγκη για αναζήτηση
συνείδηση κάθετες αίθουσες πνίγοντας κάθε αντίδραση
και επείγει καθοδήγηση σκόπιμη σύγχυση
κανείς δεν πράττει μόνος του όλοι ψάχνουν στήριξη
εγκέφαλος σε εγρήγορση πάντα δίνοντας χρώμα
κι ας μην υπάρχει εκτίμηση κρατώντας την κάθε μου εικόνα
μέσα στην αμφισβήτηση ζώντας για χρόνια
δίνοντας βάρος σ’ ανθρώπους λάθος ανεύθυνα λόγια
έχω στηριχτεί σε λάθος ώμους είδα το χώμα
όσο κι αν φωνάζω κανείς δεν έφτασε δίπλα μου όχι ακόμα
δεν νιώθω τίποτα να με κρατάει κοντά
κι όσο μακριά κι αν φτάσω τόσο ποιο πολύ νιώθω τη μοναξιά
κάτι μέσα μου ξυπνάει γιατί κανείς δεν βλέπει αυτό που είναι στα μάτια του μπροστά
κανείς δεν εκτιμά κανείς δεν φαίνεται ν’ αντέχει τις συνέπειες των πράξεων του προτιμά να τρέχει
ανθρώπινες σχέσεις να’ σαι έτοιμος να πονέσεις
απρόβλεπτα για το συμφέρον κάποιοι αλλάζουν θέσεις
κανείς δεν θυμάται πως είναι σε κάποιον να θες να πιστέψεις
όλοι ξεχνάνε την ουσία μπροστά στις ανέσεις
δεν υπάρχει εμπιστοσύνη δεν βρίσκω γαλήνη
ανώφελα κάτι προσμένω τον πόνο μου να απαλύνει
μόνο η μουσική τις κρύες νύχτες τα μάτια μου κλείνει
κι όσα πέρασαν πίσω τ’ αφήνει ναι
κανέναν δεν θα αφήσω πια να μολύνει
ότι μέσα μου νιώθω ακόμα ανέγγιχτο θα μείνει
Ποιος είναι αυτός που ήρθε στα ίσια και μου μίλησε
κανένας δεν με ρώτησε αν η ψυχή μου ξύπνησε
τα θέλω μου τα ιδανικά μου είναι μακριά μου
όμως έχω πράγματα κλειδωμένα μέσα στην καρδιά μου
κανείς δεν ρωτάει κανείς δεν μιλάει
κάποιος θα αναρωτιέται αν υπάρχει έστω κι ένας που βοηθάει
δεν το νοιάζει αν αίμα στάζει ρίχνει βροχή και χαλάζι
η απάθεια με τρομάζει μα σας ταιριάζει
απόλυτα συγκεντρωμένος νιώθω μόνος νιώθω ξένος
απομονωμένος βλέπω να φτάνει το τέλος
κρίση ίσως υπάρχει ναι αντίδραση εν τάχει
αδιαφορία με πληγώνει σε αυτή τη μάχη
όλα για ένα σκοπό όλα αρχίζουν να θυμίζουν καταστάσεις το σενάριο γνωστό
έλλειψη συνείδησης έλλειψη ανθρωπιάς
μια χείρα βοηθείας μπροστά σου δεν συναντάς
απομόνωση μοναξιά κοινωνικότητα πουθενά
με βλάπτει ψυχολογικά και δεν αισθάνομαι καλά
κάποιες ώρες σαν κι αυτές κάνω σκέψεις μοναχικές
κανένας δεν θυμάται πια τις μέρες του χθες
είναι παράπονο που τείνει να γίνει κάρβουνο σε φιτίλι
κάποιοι στα δύσκολα με ξέχασαν κι ας είχαν ευθύνη
κάποιοι στα δύσκολα με ξέχασαν κι ας είχαν ευθύνη
Πάτησε ΕΔΩ για την Playlist (Λίστα αναπαραγωγής) με όλα τα κομμάτια και συμμετοχές των Under Pressure
2007 υπό πίεση ναι κανείς δεν βρίσκεται ποτέ κανείς
Under Pressure Very Smoke κανείς δεν γίνεται σαφής και άντερ πρέσουρ
Κανείς δεν γίνεται σαφείς απ’ την αρχή
κανείς δεν είναι ειλικρινείς όλοι μιλάνε με μισόλογα στα ίσια κανείς
κανείς δεν χάνεται στ’ αλήθεια αν δεν το θέλεις
ζητώ βοήθεια μα κανείς δεν πιάνει το απλωμένο μου χέρι
κανείς δεν ξέρει να μου που χάθηκαν όλοι ξανά
άλλοι μεγάλωσαν απέκτησαν σπίτια οικογένεια παιδιά
σε δύσκολα σκηνικά αναρωτιέμαι καμιά φορά σε τι κόσμο θα τα φέρουν να ζήσουν
γιατί κανείς δεν απαντά γιατί κανείς δε νοιάζεται για το που πάει αυτή η κατάσταση
όλοι από τον καναπέ τους κάνουνε επανάσταση
βαρέθηκα να είμαι θεατής στην ίδια παράσταση
κι όλα τριγύρω μου νεκρά κι εγώ να πρόσωπο ανάσταση
περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους καλωδιομένους
κανείς δεν νοιάζεται για τους νέους και τους ηλικιωμένους
δεν υπάρχει τίποτα και κανείς δε με πείθει ότι κάτι θέλει να αλλάξει
όπως οι μπάτσοι που με βία θέλουν να επιβάλλουν στον κόσμο την τάξη
είναι στιγμές που δεν νιώθω εντάξει περίεργη φάση
συγχωρώ ότι κι αν γίνει μα το μυαλό δε μπορεί να ξεχάσει
μη φωνάζεις ο λαός μας ακόμα κοιμάται
το χρήμα φέρνει αμνησία γιατί κανείς δεν θυμάται
όλοι ξεχνάμε τόσο εύκολα μου κάνει εντύπωση αισθάνομαι άσχημα
μέχρι εχθές κάποιοι τους βρίζανε τώρα τους βάζουν παράσημα
παράθυρα ανοιχτά σας παρακαλώ να μπει λίγος αέρας καθαρός
ο δικός μας ουρανός μόνιμα συννεφιασμένος μένει
γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει
γιατί μου επιβάλει η μόδα ότι θέλει
αγάπη ποιος θα μου προσφέρει κανείς
αφού το ξέρεις από πριν γιατί δεν κάνεις κάτι να διορθωθείς
κανείς δεν παραδέχεται στον καιρό που ζούμε τα λάθη του
κανείς δεν θέλει να ξέρει δίπλα του ποιος μένει
αποξενωμένοι καταδικασμένοι να βλέπουμε ότι όμορφο έχει μείνει να πεθαίνει
μας φοβίζουν για να ήμαστε στα σπίτια μας κλεισμένοι
από περιοδικά και τηλεοράσεις ναρκωμένοι
κανείς δεν νοιάζεται που η φύση τώρα πεθαίνει
όλοι κοιμούνται αναρωτιέμαι γιατί χαμπάρι κανένας δεν παίρνει
είναι στιγμές που ο καπνός μου μακριά με παίρνει
Κανείς δεν νιώθει την ανάγκη για αναζήτηση
συνείδηση κάθετες αίθουσες πνίγοντας κάθε αντίδραση
και επείγει καθοδήγηση σκόπιμη σύγχυση
κανείς δεν πράττει μόνος του όλοι ψάχνουν στήριξη
εγκέφαλος σε εγρήγορση πάντα δίνοντας χρώμα
κι ας μην υπάρχει εκτίμηση κρατώντας την κάθε μου εικόνα
μέσα στην αμφισβήτηση ζώντας για χρόνια
δίνοντας βάρος σ’ ανθρώπους λάθος ανεύθυνα λόγια
έχω στηριχτεί σε λάθος ώμους είδα το χώμα
όσο κι αν φωνάζω κανείς δεν έφτασε δίπλα μου όχι ακόμα
δεν νιώθω τίποτα να με κρατάει κοντά
κι όσο μακριά κι αν φτάσω τόσο ποιο πολύ νιώθω τη μοναξιά
κάτι μέσα μου ξυπνάει γιατί κανείς δεν βλέπει αυτό που είναι στα μάτια του μπροστά
κανείς δεν εκτιμά κανείς δεν φαίνεται ν’ αντέχει τις συνέπειες των πράξεων του προτιμά να τρέχει
ανθρώπινες σχέσεις να’ σαι έτοιμος να πονέσεις
απρόβλεπτα για το συμφέρον κάποιοι αλλάζουν θέσεις
κανείς δεν θυμάται πως είναι σε κάποιον να θες να πιστέψεις
όλοι ξεχνάνε την ουσία μπροστά στις ανέσεις
δεν υπάρχει εμπιστοσύνη δεν βρίσκω γαλήνη
ανώφελα κάτι προσμένω τον πόνο μου να απαλύνει
μόνο η μουσική τις κρύες νύχτες τα μάτια μου κλείνει
κι όσα πέρασαν πίσω τ’ αφήνει ναι
κανέναν δεν θα αφήσω πια να μολύνει
ότι μέσα μου νιώθω ακόμα ανέγγιχτο θα μείνει
Ποιος είναι αυτός που ήρθε στα ίσια και μου μίλησε
κανένας δεν με ρώτησε αν η ψυχή μου ξύπνησε
τα θέλω μου τα ιδανικά μου είναι μακριά μου
όμως έχω πράγματα κλειδωμένα μέσα στην καρδιά μου
κανείς δεν ρωτάει κανείς δεν μιλάει
κάποιος θα αναρωτιέται αν υπάρχει έστω κι ένας που βοηθάει
δεν το νοιάζει αν αίμα στάζει ρίχνει βροχή και χαλάζι
η απάθεια με τρομάζει μα σας ταιριάζει
απόλυτα συγκεντρωμένος νιώθω μόνος νιώθω ξένος
απομονωμένος βλέπω να φτάνει το τέλος
κρίση ίσως υπάρχει ναι αντίδραση εν τάχει
αδιαφορία με πληγώνει σε αυτή τη μάχη
όλα για ένα σκοπό όλα αρχίζουν να θυμίζουν καταστάσεις το σενάριο γνωστό
έλλειψη συνείδησης έλλειψη ανθρωπιάς
μια χείρα βοηθείας μπροστά σου δεν συναντάς
απομόνωση μοναξιά κοινωνικότητα πουθενά
με βλάπτει ψυχολογικά και δεν αισθάνομαι καλά
κάποιες ώρες σαν κι αυτές κάνω σκέψεις μοναχικές
κανένας δεν θυμάται πια τις μέρες του χθες
είναι παράπονο που τείνει να γίνει κάρβουνο σε φιτίλι
κάποιοι στα δύσκολα με ξέχασαν κι ας είχαν ευθύνη
κάποιοι στα δύσκολα με ξέχασαν κι ας είχαν ευθύνη
Πάτησε ΕΔΩ για την Playlist (Λίστα αναπαραγωγής) με όλα τα κομμάτια και συμμετοχές των Under Pressure
