Όσο Ανασαίνω | Under Pressure

-Ένοχοι και υπεύθυνοι σε μεγάλο βαθμό είμαστε όλοι εμείς
τα έντιμα και χρηστά μέλη της κοινωνίας άντρες και γυναίκες
πλούσιοι και φτωχοί που δεχόμαστε την διαφθορά με αδιαφορία
αρκεί να μην καταστρέφει το δικό μας σπίτι
αλλά το σπίτι των διπλανών

Όσο ανασαίνω ακόμα θα αντιστέκομαι μαλάκες δεν πεθαίνω
στο χειρότερο κελί με έχετε κλεισμένο απομονωμένο
και αποδεδειγμένα όλοι ζητάνε την αλήθεια μα όλοι ζούμε μες το ψέμα
κατακερματισμένα τα συναισθήματα μας δεν αγγίζουνε κανέναν
βασιλεύει η παγωνιά μέσα σε κάθε βλέμμα μέσα στο αίμα
πόσοι εκδίκηση ζητάνε αθώα παιδιά σκοτωμένα
τόσο θλιμμένα εξαρτημένα
όλα μοιάζουνε τριγύρω μου καμένα επικρατεί μια τρέλα
σ’ όλο τον κόσμο γκρίζο το χρώμα
σ’ αυτή την χώρα αντέχω ακόμα
όλοι μου μάθανε να ζω για το σεξ και την κονόμα
μ’ ανασαίνω ακόμα βγάζω καπνό απ’ τα πνευμόνια
σ’ αυτό τον αγώνα όλοι χτυπάνε με όπλα και εμείς ακόμα με σφεντόνα
βλέπω το τέλος να φτάνει αγωνιώντας
τη γροθιά στο μαχαίρι χτυπώντας
είμαστε η εξαίρεση όπου υπάρχει κανόνας
είμαστε μόνοι μας μέσα σε τόσο κόσμο
αγανακτώντας το μέλλον μοιάζει δύσκολο κι όλοι κοιτάνε γελώντας
ενεργοποιώντας κάθε αντίδραση επαναστατώντας
απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας
μας κάνανε πειραματόζωα της τεχνολογίας
προβάλλοντας απ’ όλο τον κόσμο σκηνές βίας
και σε φοβίζουν σχεδιάζοντας την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας
αστυνομία σε κάθε στενό και σε κάθε γωνία
εν αγωνία κυριεύει τους νέους ανθρώπους μέσα στα σχολεία
με μια ελεγχόμενη προκαθορισμένη παιδεία
οι κλώνοι καταλάβανε τα πρότυπα κι η μόνη τους ασχολία
είναι να νοιάζονται για το χρήμα και την επιτυχία
άχρηστα τα πτυχία χτυπάει κόκκινο η ανεργία
κλέφτες και στην εκκλησία όλοι ψάχνουνε στοιχεία
χάνονται ως δια μαγείας όπως τα λεφτά από τα δημόσια ταμεία
καμιά ιδεολογία δεν ασπάζομαι θέλω σε κάτι αληθινό να μπορώ να πιστεύω θέλω
γιατί αξίζει να παλεύω γι’ αυτό να πεθαίνω
για μια στιγμής ελευθερίας γι’ αυτό ανασαίνω

Για μια στιγμή ελευθερίας να ξέρεις τα πάντα θα ‘δινα
μας θέλουν κοιμισμένους αλυσοδεμένους άδικα
το σύστημα σκοτώνει λάθος άτομα αθωώνει
απαιτούν να είμαστε προσηλωμένοι στην γκρίζα οθόνη
ο χρόνος τελειώνει το άγχος περιβάλει τους ανθρώπους μες την πόλη
καυσαέριο που σε φλομώνει σαν τους πολιτικούς που λένε ψέματα ακατάπαυστα
δημιουργούνε συναισθήματα ακατάστατα
τα κονδύλια του κράτους ξαφνικά γίνανε ανάρπαστα
κρίση θα δηλώσουν θα πουν φταίει το συνάλλαγμα
καμιά ευθύνη δεν καταλογίστηκε ξορκίστηκε
το δικό μας το μυαλό αφού με όλα αυτά υπνωτίστηκε
αστυνόμευση κυριευόμαστε από επιτήρηση και απαγόρευση
κάθε μορφή εξουσίας κάνει παρέλαση και έχει αναγνώριση
πράγματα που σιχαίνομαι πράγματα που αποφεύγουμε
κανένας σεβασμός για όλους αυτούς που αργοπεθαίνουνε
εμπορικά παιχνίδια παίζονται κι άλλοι πιέζονται
πώς να τα βγάλουν πέρα την άλλη μέρα που έρχεται
το σύστημα το χαίρεται κι ο τρόπος που σου φέρεται
σου φέρνει μια θλίψη που ίσως κάποιοι δεν ξέρετε
απομόνωση κλεισμένος στο κλουβί δεν είναι εκτόνωση
ανάσα ελευθερίας ζητώντας ψάχνω την όαση

-Για μια στιγμή ελευθερίας τα πάντα θα ‘δινα

Πάτησε ΕΔΩ για την Playlist (Λίστα αναπαραγωγής) με όλα τα κομμάτια και συμμετοχές των Under Pressure