Πουθενά | Under Pressure
-Και πήραμε τους μεγάλους δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά
Καθένας έχει στο μυαλό του τα δικά του
έχει τα άσχημα κολλήματα και τα προβλήματά του
έχει σκέψεις που δε σκέφτηκε ποτέ να σου αποκαλύψει
κι όταν κοιτάζει μέσα του φοβάται τι θα ανακαλύψει
έχει αφήσει το παιδί από το χέρι λέει αντίο
τώρα με νοσταλγία το θυμάται όπως θυμάται το σχολείο
κάθε όμορφο απόγευμα κάθε τσιγάρο κάθε αστείο
κάθε ψυχή τραβάει το δικό της δρόμο μέσα σ’ αυτό τον κόσμο
άλλοι μεγάλο πιάστηκαν χαθήκανε τώρα δε βρίσκουν χρόνο ούτε πια για να μιλάνε
και είμαι σίγουρος πως σπάνια τους βλέπεις να χαμογελάμε
όλοι στη μάχη με τα δευτερόλεπτα δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε παντού εμπόδια
εδώ την πάτησα κι ο ίδιος που το έβλεπα και στο’ λεγα
τίποτα υλικό δεν φτιάχτηκε να ζήσει αιώνια
ενώ το ήξερα όπως κάθε όμορφη αρχή
το τέλος της σιντι έχει αποδεχθεί
έτσι τελειώνουμε μια μέρα και οι φίλοι κι όσοι υπήρξαμε μαζί
σε κάποιο μακρινό ταξίδι το έχω ζήσει ήδη
Και έχει αποδειχτεί σε τούτη τη ζωή
ο καθένας το δικό του μονοπάτι πρέπει μόνος να διαβεί
πρέπει την αλήθεια μόνος σου να ψάξεις να την βρεις
με τον εαυτό σου να αναμετρηθείς (x2)
-Και πήραμε τους μεγάλους δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά, πουθενά.
Κι έτσι χαράζει ο καθένας την δικιά του πορεία
μες ένα κόσμο που τον κάναμε να μοιάζει με αγγαρεία
πόσοι φάγανε τα χρόνια τους επάνω σε θρανία
κι άλλοι τώρα να φορτώνουν φορτηγά στα πρακτορεία
ζωή παιχνίδια μου κάνεις πάλι αστεία
βλέπω τη βία σε κάθε στενό σε κάθε γωνία
είδα και κάποιους που κάναν καριέρα
μέσα σε γραφεία με σοφιστικές στυλάκι με γραβάτα συνοδεία
μια παρωδία που όλα αποσκοπούν στην εξουσία
κι όσοι ψάχνανε κάτι μόνιμο μπήκανε στην αστυνομία
κόσμος έπαθε ανοσία
κανένα κόμμα να το ξέρεις δεν με εκφράζει απ’ τα τρία
ενώ τα υπόλοιπα υπάρχουν για να σε παραπλανούν απλά
όλοι νομίζουνε ότι ζουν ελεύθεροι μα ζούνε μέσα σε κλουβιά
κάποιοι συνήθισαν στα φώτα κι άλλοι συνήθισαν στη μοναξιά
σε κάθε μια που τραβάω ρουφηξιά
μου φέρνει τόσα στο μυαλό χτυπάει πάλι η καρδιά
αναρωτιέμαι αν έχω χρόνο ή αν είναι ήδη αργά
συγνώμη να ζητήσω με το βλέμμα χαμηλά
Και έχει αποδειχτεί σε τούτη τη ζωή
ο καθένας το δικό του μονοπάτι πρέπει μόνος να διαβεί
πρέπει την αλήθεια μόνος σου να ψάξεις να την βρεις
με τον εαυτό σου να αναμετρηθείς (x2)
-Και πήραμε τους μεγάλους δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά, πουθενά.
Πάτησε ΕΔΩ για την Playlist (Λίστα αναπαραγωγής) με όλα τα κομμάτια και συμμετοχές των Under Pressure
